Tylko w 2022 r. austriaccy pracownicy przepracowali 192 miliony godzin nadliczbowych. Spośród nich firmy nie zrekompensowały 47 milionów(!) godzin nadliczbowych ani pieniędzmi, ani czasem wolnym. Pracownicy pracowali więc za darmo. Kobiety są bardziej poszkodowane niż mężczyźni.
Istnieje wiele pytań i niepewności związanych z nadgodzinami i dodatkowymi godzinami – oegb.at ma najważniejsze odpowiedzi.
- Czym są nadgodziny?
Nadgodziny są ogólnie definiowane jako praca ponad prawnie dozwolony normalny tygodniowy czas pracy (40 godzin) lub normalny dzienny czas pracy (zwykle osiem godzin).
Limity te mogą być jednak zdefiniowane inaczej, na przykład w przypadku czterodniowego tygodnia pracy lub elastycznego czasu pracy.
- Ile nadgodzin jest możliwych?
W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na pracę dozwolone jest 20 godzin nadliczbowych tygodniowo.
Dzienny czas pracy nie może przekraczać 12 godzin, a tygodniowy czas pracy nie może przekraczać 60 godzin, w każdym przypadku łącznie z nadgodzinami.
Tygodniowy czas pracy nie może jednak przekraczać średnio 48 godzin w okresie 17 tygodni.
- Czy szef może zarządzić nadgodziny?
Zasadniczo tak, chyba że umowa o pracę stanowi inaczej.
Jeśli masz ważne powody, np. opiekę nad dzieckiem lub pilną wizytę u lekarza, nie musisz pracować w nadgodzinach. (Powody biznesowe muszą przeważać nad powodami osobistymi. W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości rada zakładowa lub związek zawodowy mogą udzielić pomocy).
Jeśli ktoś przepracował już 50 godzin tygodniowo lub 10 godzin dziennie, może odmówić dalszej pracy w nadgodzinach bez uzasadnienia.
- Co to są godziny dodatkowe?
Jeśli ktoś pracuje w niepełnym wymiarze godzin, na przykład 20 godzin tygodniowo zgodnie z umową, ale następnie pracuje 30 godzin w jednym tygodniu, jest to 10 godzin nadliczbowych.
Nadgodziny występują tylko wtedy, gdy przekroczony zostanie ustawowy normalny czas pracy wynoszący 40 godzin tygodniowo lub 8 godzin dziennie.
Godziny dodatkowe są również ponoszone przez pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy pomiędzy ustalonymi w układzie zbiorowym a ustawowymi normalnymi godzinami pracy.
Przykład: Układ zbiorowy (KV) przewiduje 38,5-godzinny tydzień pracy. Ktoś pracuje dodatkowe cztery godziny. Jest to 1,5 godziny dodatkowe i 2,5 nadgodziny .
- Kiedy muszę ubiegać się o wyplacenie nadgodzin?
Jeśli firma nie płaci za nadgodziny, nie powinieneś zbyt długo czekać i mieć nadzieję na poprawę. Prawo do wynagrodzenia za nadgodziny może wygasnąć bardzo szybko.
Wiele umów o pracę zawiera klausure, że nie można ubiegać się o wyplacenie nadgodzin po upływie trzech miesięcy. Takie okresy wygaśnięcia są dozwolone.
- Kto może pomóc, jeśli dojdzie do najgorszego?
Jeśli firma nie płaci za nadgodziny lub nie daje czasu wolnego w zamian, odpowiedni związek zawodowy lub Izba Pracy mogą pomóc.
- Jak wysokie są kary dla firm, które naruszają prawo?
Całkowity absurd: Nie ma żadnych kar dla firm, które po prostu nie płacą za nadgodziny!
Wszystko, co może im się przydarzyć: Jeśli nadgodziny zostaną zgłoszone, muszą je zapłacić – co i tak musiałyby zrobić.
Aby zmniejszyc ryzyko wykorzystywania pracowników przez czarne owce wśród pracodawców, ÖGB wzywa do zwiększenia kar poprzez wyższe dopłaty.
Oznacza to na przykład: Jeśli pracownicy są pozbawieni wynagrodzenia za nadgodziny, za dane godziny powinno przysługiwać podwójne wynagrodzenie.
Byłoby to również korzystne dla pracowników, a pracodawcom nie opłacałoby się już podejmować ryzyka.
Informacje zaczerpnelismy z [email protected]
